шаро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шаро́ўка
Р. шаро́ўкі
Д. шаро́ўцы
В. шаро́ўку
Т. шаро́ўкай
шаро́ўкаю
М. шаро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шаро́ўка ж., с.-х. шаро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шараваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаро́вка ж., с.-х. шаро́ўка, -кі ж.; абганя́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)