шарні́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шарні́рны шарні́рная шарні́рнае шарні́рныя
Р. шарні́рнага шарні́рнай
шарні́рнае		 шарні́рнага шарні́рных
Д. шарні́рнаму шарні́рнай шарні́рнаму шарні́рным
В. шарні́рны (неадуш.)
шарні́рнага (адуш.)		 шарні́рную шарні́рнае шарні́рныя (неадуш.)
шарні́рных (адуш.)
Т. шарні́рным шарні́рнай
шарні́рнаю		 шарні́рным шарні́рнымі
М. шарні́рным шарні́рнай шарні́рным шарні́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шарні́рны тех. шарни́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шарні́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шарніра, уяўляе сабой шарнір. Шарнірны механізм. Шарнірныя вузлы. // Зроблены на шарнірах, з шарнірамі. Шарнірная перадача. Шарнірнае злучэнне дэталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарні́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рухомае злучэнне дзвюх частак механізма, якое дазваляе ім паварочвацца пад вуглом.

Лямпа на шарнірах.

Як на шарнірах хто-н. (неспакойна хуткі ў рухах; разм.).

|| прым. шарні́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шарни́рный шарні́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)