Шаркуці́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шаркуці́
Р. Шаркуцё́ў
Д. Шаркуця́м
В. Шаркуці́
Т. Шаркуця́мі
М. Шаркуця́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)