ша́рганне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ша́рганне
Р. ша́ргання
Д. ша́рганню
В. ша́рганне
Т. ша́рганнем
М. ша́рганні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ша́рганне ср., см. шо́рганне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́рганне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шаргаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Раптам слых .. [Васіля] ўлавіў непадалёку шарганне крокаў, і ён .. азірнуўся. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)