шапава́льны, -ая, -ае.

Звязаны з апрацоўкай шэрсці шляхам яе ўзбівання, разрыхлення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шапава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шапава́льны шапава́льная шапава́льнае шапава́льныя
Р. шапава́льнага шапава́льнай
шапава́льнае		 шапава́льнага шапава́льных
Д. шапава́льнаму шапава́льнай шапава́льнаму шапава́льным
В. шапава́льны (неадуш.)
шапава́льнага (адуш.)		 шапава́льную шапава́льнае шапава́льныя (неадуш.)
шапава́льных (адуш.)
Т. шапава́льным шапава́льнай
шапава́льнаю		 шапава́льным шапава́льнымі
М. шапава́льным шапава́льнай шапава́льным шапава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шапава́льны спец. шерстоби́тный, шерстобо́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шапава́льны, ‑ая, ‑ае.

Уст.

1. Які мае адносіны да шапавала.

2. Звязаны з апрацоўкай шэрсці шляхам узбівання, разрыхлення яе асобым інструментам або машынай; прызначаны для такой апрацоўкі. Шапавальны смычок. Шапавальны промысел. Шапавальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шерстоби́тный шапава́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)