шанда́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шанда́л |
шанда́лы |
| Р. |
шанда́ла |
шанда́лаў |
| Д. |
шанда́лу |
шанда́лам |
| В. |
шанда́л |
шанда́лы |
| Т. |
шанда́лам |
шанда́ламі |
| М. |
шанда́ле |
шанда́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шанда́л уст. шанда́л, -ла м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шанда́л, ‑а, м.
Уст. Падсвечнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)