шамце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шамчу́ шамці́м
2-я ас. шамці́ш шамціце́
3-я ас. шамці́ць шамця́ць
Прошлы час
м. шамце́ў шамце́лі
ж. шамце́ла
н. шамце́ла
Загадны лад
2-я ас. шамці́ шамці́це

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шамце́ць, ‑мчу, ‑мціш, ‑мціць; незак.

Разм. Тое, што і шамацець. Шамцяць жыты неяк ціха-звонка. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)