шамо́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шамо́тавы шамо́тавая шамо́тавае шамо́тавыя
Р. шамо́тавага шамо́тавай
шамо́тавае		 шамо́тавага шамо́тавых
Д. шамо́таваму шамо́тавай шамо́таваму шамо́тавым
В. шамо́тавы (неадуш.)
шамо́тавага (адуш.)		 шамо́тавую шамо́тавае шамо́тавыя (неадуш.)
шамо́тавых (адуш.)
Т. шамо́тавым шамо́тавай
шамо́таваю		 шамо́тавым шамо́тавымі
М. шамо́тавым шамо́тавай шамо́тавым шамо́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шамо́тавы шамо́тный, шамо́товый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шамо́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шамоту; які з’яўляецца шамотам. Шамотавая гліна. // Выраблены з шамоту, які змяшчае шамот. Шамотавая цэгла. Шамотавыя вырабы. // Звязаны з вытворчасцю вырабаў з шамоту. Шамотавы завод. Шамотавы цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шамо́т, -у, М -мо́це, м. (спец.).

Абпаленая да спякання гліна, а таксама вогнетрывалая цэгла з такой гліны.

|| прым. шамо́тавы, -ая, -ае.

Шамотавая цэгла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шамо́тный, шамо́товый шамо́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)