шалфе́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шалфе́йны шалфе́йная шалфе́йнае шалфе́йныя
Р. шалфе́йнага шалфе́йнай
шалфе́йнае		 шалфе́йнага шалфе́йных
Д. шалфе́йнаму шалфе́йнай шалфе́йнаму шалфе́йным
В. шалфе́йны (неадуш.)
шалфе́йнага (адуш.)		 шалфе́йную шалфе́йнае шалфе́йныя (неадуш.)
шалфе́йных (адуш.)
Т. шалфе́йным шалфе́йнай
шалфе́йнаю		 шалфе́йным шалфе́йнымі
М. шалфе́йным шалфе́йнай шалфе́йным шалфе́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шалфе́йны шалфе́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шалфе́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шалфею. Шалфейны пах. // Прыгатаваны з шалфею. Шалфейнае піццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалфе́й, -ю, м.

Травяністая расліна сямейства губакветных з пахучымі кветкамі, адзін з відаў якой выкарыстоўваецца ў медыцыне для лекавых настояў, а таксама сам настой.

Паласкаць горла шалфеем.

|| прым. шалфе́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шалфе́йный шалфе́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)