шалпаткі́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шалпаткі́ |
шалпатка́я |
шалпатко́е |
шалпаткі́я |
| Р. |
шалпатко́га |
шалпатко́й
шалпатко́е |
шалпатко́га |
шалпаткі́х |
| Д. |
шалпатко́му |
шалпатко́й |
шалпатко́му |
шалпаткі́м |
| В. |
шалпаткі́ (неадуш.)
шалпатко́га (адуш.) |
шалпатку́ю |
шалпатко́е |
шалпаткі́я (неадуш.)
шалпаткі́х (адуш.) |
| Т. |
шалпаткі́м |
шалпатко́й
шалпатко́ю |
шалпаткі́м |
шалпаткі́мі |
| М. |
шалпаткі́м |
шалпатко́й |
шалпаткі́м |
шалпаткі́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шалпаткі́, ‑ая, ‑ое.
Разм. Які шалпоча, шамаціць. Паперы шалпаткія, збольшага новыя, рознага колеру — зялёныя, сінія, цёмна-жоўтыя, ружовыя. Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шалпатлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і шалпаткі. Чайка тым часам вырашыла адпачыць, — сышла на павароце са стрыжня і асцярожненька, ціха, нібы нават хітра ткнулася носам у шалпатлівы гушчар трысця. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)