шакала́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж. (разм.).

Плітка шакаладу або шакаладная цукерка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шакала́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шакала́дка шакала́дкі
Р. шакала́дкі шакала́дак
Д. шакала́дцы шакала́дкам
В. шакала́дку шакала́дкі
Т. шакала́дкай
шакала́дкаю		 шакала́дкамі
М. шакала́дцы шакала́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шакала́дка ж., разг. шокола́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шакала́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Разм. Плітка шакаладу. Пасля сказала [дзяўчынка]: — А мне баба Каця прыносіла, як ехала да Генькі, вафлі і дзве шакаладкі. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шокола́дка разг. шакала́дка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)