шабро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шабро́ўка
Р. шабро́ўкі
Д. шабро́ўцы
В. шабро́ўку
Т. шабро́ўкай
шабро́ўкаю
М. шабро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шабро́ўка ж., тех. шабро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шабро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шабраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шабро́вка стр. шабро́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)