шабро́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шабро́вачны шабро́вачная шабро́вачнае шабро́вачныя
Р. шабро́вачнага шабро́вачнай
шабро́вачнае		 шабро́вачнага шабро́вачных
Д. шабро́вачнаму шабро́вачнай шабро́вачнаму шабро́вачным
В. шабро́вачны (неадуш.)
шабро́вачнага (адуш.)		 шабро́вачную шабро́вачнае шабро́вачныя (неадуш.)
шабро́вачных (адуш.)
Т. шабро́вачным шабро́вачнай
шабро́вачнаю		 шабро́вачным шабро́вачнымі
М. шабро́вачным шабро́вачнай шабро́вачным шабро́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шабро́вачны, см. шабрава́льны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шабро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шаброўкі. Шабровачная праца. // Які служыць, прызначаецца для шаброўкі. Шабровачны інструмент. Шабровачная лінейка. Шабровачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)