шабо́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шабо́т шабо́ты
Р. шабо́та шабо́таў
Д. шабо́ту шабо́там
В. шабо́т шабо́ты
Т. шабо́там шабо́тамі
М. шабо́це шабо́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шабо́т м., тех. шабо́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шабо́т техн. шабо́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шабо́т, ‑а, М ‑боце, м.

Чыгунная аснова кавадла механічнага молата.

[Фр. chabotte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)