шаблі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на шаблях.

Каманда шаблістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаблі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шаблі́ст шаблі́сты
Р. шаблі́ста шаблі́стаў
Д. шаблі́сту шаблі́стам
В. шаблі́ста шаблі́стаў
Т. шаблі́стам шаблі́стамі
М. шаблі́сце шаблі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шаблі́ст м., спорт. сабли́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаблі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на шаблях. Каманда шаблістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабли́ст спорт. шаблі́ст, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)