чэчэ́нцы, ‑аў; адз. чэчэнец, ‑нца, м.; чэчэнка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. чэчэнкі, ‑нак; ж.

Народ, які з інгушамі складае асноўнае насельніцтва Чэчэна-Інгушскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэчэ́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чэчэ́нка чэчэ́нкі
Р. чэчэ́нкі чэчэ́нак
Д. чэчэ́нцы чэчэ́нкам
В. чэчэ́нку чэчэ́нак
Т. чэчэ́нкай
чэчэ́нкаю		 чэчэ́нкамі
М. чэчэ́нцы чэчэ́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чэчэ́нец,

гл. чэчэнцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэчэ́нка,

гл. чэчэнцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)