чыфі́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чыфі́р
Р. чыфі́ру
Д. чыфі́ру
В. чыфі́р
Т. чыфі́рам
М. чыфі́ры

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чыфі́р, -ру м. чифи́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чыфі́рыць

‘піць напой, які прыгатаваны з чаю і аказвае наркатычнае дзеянне; піць моцную гарбату’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чыфі́ру чыфі́рым
2-я ас. чыфі́рыш чыфі́рыце
3-я ас. чыфі́рыць чыфі́раць
Прошлы час
м. чыфі́рыў чыфі́рылі
ж. чыфі́рыла
н. чыфі́рыла
Загадны лад
2-я ас. чыфі́р чыфі́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чыфі́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)