чыта́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чыта́цкі чыта́цкая чыта́цкае чыта́цкія
Р. чыта́цкага чыта́цкай
чыта́цкае		 чыта́цкага чыта́цкіх
Д. чыта́цкаму чыта́цкай чыта́цкаму чыта́цкім
В. чыта́цкі (неадуш.)
чыта́цкага (адуш.)		 чыта́цкую чыта́цкае чыта́цкія (неадуш.)
чыта́цкіх (адуш.)
Т. чыта́цкім чыта́цкай
чыта́цкаю		 чыта́цкім чыта́цкімі
М. чыта́цкім чыта́цкай чыта́цкім чыта́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чыта́цкі чита́тельский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чыта́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чытача. Канстанцін Міхайлавіч успамінае аб тым, што прыходзяць запрашэнні на чытацкія канферэнцыі па трылогіі. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыта́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Той, хто чытае якія-н. творы, да каго звернуты творы пісьменнасці.

Апавяданне спадабалася чытачам.

2. Наведвальнік, абанент грамадскай бібліятэкі.

Бібліятэка праводзіць перарэгістрацыю чытачоў.

|| ж. чыта́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. чыта́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чита́тельский чыта́цкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)