чы́сцікавыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. чы́сцікавыя
Р. чы́сцікавых
Д. чы́сцікавым
В. чы́сцікавых
Т. чы́сцікавымі
М. чы́сцікавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чы́сцікавыя сущ., мн., зоол. чи́стиковые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чы́сцікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чы́сцікавы чы́сцікавая чы́сцікавае чы́сцікавыя
Р. чы́сцікавага чы́сцікавай
чы́сцікавае		 чы́сцікавага чы́сцікавых
Д. чы́сцікаваму чы́сцікавай чы́сцікаваму чы́сцікавым
В. чы́сцікавы (неадуш.)
чы́сцікавага (адуш.)		 чы́сцікавую чы́сцікавае чы́сцікавыя (неадуш.)
чы́сцікавых (адуш.)
Т. чы́сцікавым чы́сцікавай
чы́сцікаваю		 чы́сцікавым чы́сцікавымі
М. чы́сцікавым чы́сцікавай чы́сцікавым чы́сцікавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чи́стиковые мн., сущ., зоол. чы́сцікавыя, -вых.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чы́сцікавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да чысціка ​2.

2. у знач. наз. чы́сцікавыя, ‑ых. Атрад марскіх птушак, якія жывуць ва ўмераных паясах Паўночнага паўшар’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)