чы́сцікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чы́сцікавы |
чы́сцікавая |
чы́сцікавае |
чы́сцікавыя |
| Р. |
чы́сцікавага |
чы́сцікавай
чы́сцікавае |
чы́сцікавага |
чы́сцікавых |
| Д. |
чы́сцікаваму |
чы́сцікавай |
чы́сцікаваму |
чы́сцікавым |
| В. |
чы́сцікавы (неадуш.)
чы́сцікавага (адуш.) |
чы́сцікавую |
чы́сцікавае |
чы́сцікавыя (неадуш.)
чы́сцікавых (адуш.) |
| Т. |
чы́сцікавым |
чы́сцікавай
чы́сцікаваю |
чы́сцікавым |
чы́сцікавымі |
| М. |
чы́сцікавым |
чы́сцікавай |
чы́сцікавым |
чы́сцікавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чы́сцікавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да чысціка 2.
2. у знач. наз. чы́сцікавыя, ‑ых. Атрад марскіх птушак, якія жывуць ва ўмераных паясах Паўночнага паўшар’я.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чы́сцік², -а, мн. -і, -аў, м.
Марская птушка атрада чысцікавых, якая жыве на скалах па берагах паўночных мораў.
|| прым. чы́сцікавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)