чырво́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чырво́вы чырво́вая чырво́вае чырво́выя
Р. чырво́вага чырво́вай
чырво́вае		 чырво́вага чырво́вых
Д. чырво́ваму чырво́вай чырво́ваму чырво́вым
В. чырво́вы (неадуш.)
чырво́вага (адуш.)		 чырво́вую чырво́вае чырво́выя (неадуш.)
чырво́вых (адуш.)
Т. чырво́вым чырво́вай
чырво́ваю		 чырво́вым чырво́вымі
М. чырво́вым чырво́вай чырво́вым чырво́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чырво́вы карт. черво́нный, черво́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чырво́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чырваў. [Ганна] была прыгожая жанчына і трохі нагадвала сабою чырвовую даму. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чы́рвы, -аў, адз. чы́рва, -ы, ж.

Картачная масць з малюнкам у выглядзе чырвоных сэрцаў.

|| прым. чырво́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чырве́нны, см. чырво́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

черво́нный​II прил., карт. чырво́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чырве́нны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і чырвовы. Чырвенная дама.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)