чырвані́ць, -ваню́, -во́ніш, -во́ніць; -во́нены; незак., каго-што.

1. Рабіць чырвоным, барвовым, надаваць чырвоны колер каму-, чаму-н.

Узыходзіла сонца і чырваніла неба.

2. Фарбаваць у чырвоны колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чырвані́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чырваню́ чырво́нім
2-я ас. чырво́ніш чырво́ніце
3-я ас. чырво́ніць чырво́няць
Прошлы час
м. чырвані́ў чырвані́лі
ж. чырвані́ла
н. чырвані́ла
Загадны лад
2-я ас. чырвані́ чырвані́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час чырво́нячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чырвані́ць несов.

1. де́лать кра́сным, багря́нить, багри́ть, обагря́ть;

2. кра́сить в кра́сный цвет;

3. разг. па́чкать во что́-л. кра́сное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чырвані́ць, ‑ваню, ‑воніш, ‑воніць; незак., каго-што.

1. Рабіць чырвоным, барвовым, надаваць чырвоны, барвовы колер каму‑, чаму‑н. Дзесь за клёнам Месяц чырваніў усход. Колас.

2. Фарбаваць у чырвоны колер. Мне ж адно спакою не дае — Дзе, якой зарою чырваніла Яна [каханая] вусны тонкія свае. Броўка.

3. Разм. Пэцкаць у што‑н. чырвонае. Чырваніць рукі фарбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багри́ть несов. багры́ць; чырвані́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

багряни́ть несов. барво́віць, барвава́ць, чырвані́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обагря́ть несов., прям., перен. барвава́ць; чырвані́ць; (кровью) крыва́віць;

◊

обагря́ть ру́ки в крови́ крыва́віць ру́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)