чыранё гл. чыраня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чыранё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. чыранё́ чыраня́ты
Р. чыраня́ці чыраня́т
Д. чыраня́ці чыраня́там
В. чыранё́ чыраня́т
Т. чыранё́м чыраня́тамі
М. чыраня́ці чыраня́тах

Іншыя варыянты: чыраня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чыранё,

гл. чыраня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыраня́ і чыранё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Птушаня чырка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чыраня́ и чыранё, -ня́ці ср., зоол. чирёнок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чыраня́ і чыранё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Птушаня чырка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыраня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. чыраня́ чыраня́ты
Р. чыраня́ці чыраня́т
Д. чыраня́ці чыраня́там
В. чыраня́ чыраня́т
Т. чыранё́м чыраня́тамі
М. чыраня́ці чыраня́тах

Іншыя варыянты: чыранё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чирёнок м., зоол. чыраня́ и чыранё, -ня́ці ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)