чы́нны, -ая, -ае (кніжн.).

1. Дзейсны, актыўны.

Браць ч. ўдзел у грамадскім жыцці.

2. Важны, салідны.

Ч. выгляд.

|| наз. чы́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чы́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чы́нны чы́нная чы́ннае чы́нныя
Р. чы́ннага чы́ннай
чы́ннае		 чы́ннага чы́нных
Д. чы́ннаму чы́ннай чы́ннаму чы́нным
В. чы́нны (неадуш.)
чы́ннага (адуш.)		 чы́нную чы́ннае чы́нныя (неадуш.)
чы́нных (адуш.)
Т. чы́нным чы́ннай
чы́ннаю		 чы́нным чы́ннымі
М. чы́нным чы́ннай чы́нным чы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чы́нны книжн. де́ятельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чы́нны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Дзейсны, актыўны; непасрэдны. Ігнат быў камсамольцам. Ён браў чынны ўдзел ва ўсім камсамольскім жыцці. Лынькоў. Самы чынны ўдзел браў я ў рабоце школьнага літгуртка. Мележ.

2. Прасякнуты важнасцю, саліднасцю. Стараліся быць мужчынамі. Начлег нам здаваўся казкай. І з выглядам самым чынным Насілі вайсковыя каскі. Маркевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акти́вный акты́ўны; чы́нны;

акти́вное избира́тельное пра́во акты́ўнае вы́барчае пра́ва;

приня́ть акти́вное уча́стие в чём-л. прыня́ць акты́ўны (чы́нны) удзе́л у чым-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзейны, актыўны, інтэнсіўны; дзелавы, неўгамонны (разм.); чынны, неўгамаваны (абл.); неспакойны, нястомны, нястрымны, няўрымслівы, неўтаймаваны, гарачы, кіпучы, бурны, жывы (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)