Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўнікБеларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
што́сьці¹, чаго́сьці, чаму́сьці, што́сьці,
Нейкі, невядома які прадмет (з’ява, рэч), нешта.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
што́сьці
займеннік, няпэўны, безасабовы
| што́сьці | |
| чаго́сьці | |
| чаму́сьці | |
| што́сьці | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чы́мся²,
Тое, што і
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ша́рыць
‘шукаць, шнарыць (што-небудзь і без прамога дапаўнення); дзяліцца
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ша́ру | ша́рым | |
| ша́рыш | ша́рыце | |
| ша́рыць | ша́раць | |
| Прошлы час | ||
| ша́рыў | ша́рылі | |
| ша́рыла | ||
| ша́рыла | ||
| Загадны лад | ||
| ша́р | ша́рце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ша́рачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
што́сьці 1, чагосьці, чамусьці, штосьці,
Нейкі, невядома які прадмет, нейкая з’ява і пад.; нешта.
што́сьці 2,
Невядома чаму, невядома з якой прычыны; чамусьці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
захля́паць
‘пачаць хляпаць - пырскаць, крапаць (пра дробны дождж); запырскаць, заплюхаць каго-небудзь, што-небудзь; пабіць каго-небудзь
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| захля́паю | захля́паем | |
| захля́паеш | захля́паеце | |
| захля́пае | захля́паюць | |
| Прошлы час | ||
| захля́паў | захля́палі | |
| захля́пала | ||
| захля́пала | ||
| Загадны лад | ||
| захля́пай | захля́пайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| захля́паўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мятлі́шча, ‑а,
Палка, на якую насаджваецца мяцёлка, дзяржанне мятлы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)