чылі́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чылі́йка чылі́йкі
Р. чылі́йкі чылі́ек
Д. чылі́йцы чылі́йкам
В. чылі́йку чылі́ек
Т. чылі́йкай
чылі́йкаю		 чылі́йкамі
М. чылі́йцы чылі́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чылі́йка,

гл. чылійцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чылі́йцы,-аў, адз. чылі́ец, -лійца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чылі.

|| ж. чылі́йка, -і, ДМ -лійцы, мн. -і, -лі́ек.

|| прым. чылі́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чили́йка чылі́йка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чылі́йцы, ‑аў; адз. чыліец, ‑лійца, м.; чылійка, ‑і, ДМ ‑лійцы; мн. чылійкі, ‑ліек; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чылі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)