чылі́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чылі́ец чылі́йцы
Р. чылі́йца чылі́йцаў
Д. чылі́йцу чылі́йцам
В. чылі́йца чылі́йцаў
Т. чылі́йцам чылі́йцамі
М. чылі́йцу чылі́йцах

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чылі́ец,

гл. чылійцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чили́ец чылі́ец, род. чылі́йца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чылі́йцы,-аў, адз. чылі́ец, -лійца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чылі.

|| ж. чылі́йка, -і, ДМ -лійцы, мн. -і, -лі́ек.

|| прым. чылі́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чылі́йцы, ‑аў; адз. чыліец, ‑лійца, м.; чылійка, ‑і, ДМ ‑лійцы; мн. чылійкі, ‑ліек; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чылі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)