чылі́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чылі́га |
чылі́гі |
| Р. |
чылі́гі |
чылі́г |
| Д. |
чылі́зе |
чылі́гам |
| В. |
чылі́гу |
чылі́гі |
| Т. |
чылі́гай чылі́гаю |
чылі́гамі |
| М. |
чылі́зе |
чылі́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чылі́га, ‑і, ДМ ‑лізе, ж.
Невялікае дрэўца або куст сямейства бабовых; жоўтая акацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чили́га бот. чылі́га, -гі ж., жо́ўтая ака́цыя;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)