чы́зель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чы́зель |
чы́зелі |
| Р. |
чы́зеля |
чы́зеляў |
| Д. |
чы́зелю |
чы́зелям |
| В. |
чы́зель |
чы́зелі |
| Т. |
чы́зелем |
чы́зелямі |
| М. |
чы́зелі |
чы́зелях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чы́зель м., с.-х. чи́зель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чы́зель, ‑я, м.
Цяжкі культыватар для глыбокага рыхлення глебы.
[Ад англ. chisel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)