назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| чха́ння | |
| чха́нню | |
| чха́ннем | |
| чха́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| чха́ння | |
| чха́нню | |
| чха́ннем | |
| чха́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чхаць, чха́ю, чха́еш, чха́е;
1. Міжвольна з шумам выдыхаць паветра праз нос пры раздражненні слізістай абалонкі.
2. Утвараць рэзкія адрывістыя гукі пры нераўнамернай рабоце (пра маторы, механізмы
3.
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чы́хаўка, -і,
Тое, што і
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чых¹, -у,
Тое, што і
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чха́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да чхання, які выклікае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адамсі́т, ‑у,
Атрутнае рэчыва, якое раздражняльна дзейнічае на верхнія дыхальныя шляхі, выклікаючы спачатку
[Ад уласнага імя.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чы́хаўка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чиха́нье
◊
на вся́кое чиха́нье не наздра́вствуешься
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)