чха́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чха́льны |
чха́льная |
чха́льнае |
чха́льныя |
| Р. |
чха́льнага |
чха́льнай чха́льнае |
чха́льнага |
чха́льных |
| Д. |
чха́льнаму |
чха́льнай |
чха́льнаму |
чха́льным |
| В. |
чха́льны (неадуш.) чха́льнага (адуш.) |
чха́льную |
чха́льнае |
чха́льныя (неадуш.) чха́льных (адуш.) |
| Т. |
чха́льным |
чха́льнай чха́льнаю |
чха́льным |
чха́льнымі |
| М. |
чха́льным |
чха́льнай |
чха́льным |
чха́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чха́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да чхання, які выклікае чханне. Чхальны газ. Чхальная сутарга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чхаць, чха́ю, чха́еш, чха́е; незак.
1. Міжвольна з шумам выдыхаць паветра праз нос пры раздражненні слізістай абалонкі.
2. Утвараць рэзкія адрывістыя гукі пры нераўнамернай рабоце (пра маторы, механізмы і пад.; разм.).
3. перан., на каго-што. Не звяртаць увагі, выказваючы пагарду да каго-н. (разм., груб.).
Чхаў я на яго.
Чхаў ён на такія загады.
|| зак. чхнуць, -ну, -неш, -не; -нём, -няце́, -нуць; -ні (да 1 знач.).
|| наз. чха́нне, -я, н. (да 1 знач.).
|| прым. чха́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Ч. газ.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)