чу́шкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́шкавы чу́шкавая чу́шкавае чу́шкавыя
Р. чу́шкавага чу́шкавай
чу́шкавае		 чу́шкавага чу́шкавых
Д. чу́шкаваму чу́шкавай чу́шкаваму чу́шкавым
В. чу́шкавы (неадуш.)
чу́шкавага (адуш.)		 чу́шкавую чу́шкавае чу́шкавыя (неадуш.)
чу́шкавых (адуш.)
Т. чу́шкавым чу́шкавай
чу́шкаваю		 чу́шкавым чу́шкавымі
М. чу́шкавым чу́шкавай чу́шкавым чу́шкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чу́шкавы чу́шковый; см. чу́шка II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чу́шкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чушкі ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́шка², -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (спец.).

Невялікі злітак металу ў форме бруска, звычайна прызначаны для пераплаўкі.

Ч. чыгуну.

|| прым. чу́шкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чу́шковый спец. чу́шкавы; см. чу́шка​II 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)