чужэ́й

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
- чужэ́й -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чужэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чужэ́ю чужэ́ем
2-я ас. чужэ́еш чужэ́еце
3-я ас. чужэ́е чужэ́юць
Прошлы час
м. чужэ́ў чужэ́лі
ж. чужэ́ла
н. чужэ́ла
Загадны лад
2-я ас. чужэ́й чужэ́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чужэ́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Жал ’крыўда’ (Бяльк.): «жалу б ні було, каб свой коньстравіў авёс, а то чужэй» (Краснап.). Відаць, суадносіцца з жаль (гл.) і іншымі як бяссуфіксны назоўнік. Але не выключана запазычанне літ. žalà ’крыўда, шкода’, магчыма, кантамінацыя з адназначнымі слав. словамі. Супраць гіпотэзы запазычання геаграфія.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)