чувашы́, -о́ў, адз. чува́ш, -а́, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чувашскай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. чува́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.

|| прым. чува́шскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чувашы́, ‑оў; адз. чуваш, ‑а, м.; чувашка, ‑і, ДМ ‑шцы; мн. чувашкі, ‑шак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чувашскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чува́ш,

гл. чувашы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чува́шка,

гл. чувашы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чува́ш

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чува́ш чувашы́
Р. чуваша́ чувашо́ў
чува́шаў
Д. чувашу́ чуваша́м
чува́шам
В. чуваша́ чувашо́ў
чува́шаў
Т. чувашо́м чуваша́мі
чува́шамі
М. чувашу́ чуваша́х
чува́шах

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)