чува́шка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чува́шка чува́шкі
Р. чува́шкі чува́шак
Д. чува́шцы чува́шкам
В. чува́шку чува́шак
Т. чува́шкай
чува́шкаю		 чува́шкамі
М. чува́шцы чува́шках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чува́шка чува́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чува́шка,

гл. чувашы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чувашы́, -о́ў, адз. чува́ш, -а́, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чувашскай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. чува́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.

|| прым. чува́шскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чувашы́, ‑оў; адз. чуваш, ‑а, м.; чувашка, ‑і, ДМ ‑шцы; мн. чувашкі, ‑шак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чувашскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)