чо́ўнавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чо́ўнавы чо́ўнавая чо́ўнавае чо́ўнавыя
Р. чо́ўнавага чо́ўнавай
чо́ўнавае		 чо́ўнавага чо́ўнавых
Д. чо́ўнаваму чо́ўнавай чо́ўнаваму чо́ўнавым
В. чо́ўнавы (неадуш.)
чо́ўнавага (адуш.)		 чо́ўнавую чо́ўнавае чо́ўнавыя (неадуш.)
чо́ўнавых (адуш.)
Т. чо́ўнавым чо́ўнавай
чо́ўнаваю		 чо́ўнавым чо́ўнавымі
М. чо́ўнавым чо́ўнавай чо́ўнавым чо́ўнавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чо́ўнавы челно́чный; см. чо́вен

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чо́ўнавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чоўна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чо́вен, чо́ўна, мн. чаўны́, чаўно́ў, м.

Лёгкая лодка, выдзеўбаная са ствала дрэва; лодка наогул.

|| прым. чо́ўнавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

челно́чный​I чо́ўнавы; см. челно́к​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)