чо́хкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
чо́хкаю |
чо́хкаем |
| 2-я ас. |
чо́хкаеш |
чо́хкаеце |
| 3-я ас. |
чо́хкае |
чо́хкаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
чо́хкаў |
чо́хкалі |
| ж. |
чо́хкала |
| н. |
чо́хкала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
чо́хкай |
чо́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
чо́хкаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чо́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Утвараць глухія адрывістыя гукі (пра рухавік, гадзіннік, сякеру і пад.). Недзе працавіта чохкаў рухавічок і з посвістам скуголіла цыркулярка. Сабаленка. Над акенцамі білетнай касы бойка чохкалі просценькія з прычэпленай гайкай-падвескай ходзікі і паказвалі ні многа ні мала — дзевяць. Ракітны. Шоргалі звонкія пілы, гахалі і чохкалі сякеры, цвыркалі скоблі. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)