чо́рствы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чо́рствы чо́рствая чо́рствае чо́рствыя
Р. чо́рствага чо́рствай
чо́рствае
чо́рствага чо́рствых
Д. чо́рстваму чо́рствай чо́рстваму чо́рствым
В. чо́рствы
чо́рствага
чо́рствую чо́рствае чо́рствыя
чо́рствых
Т. чо́рствым чо́рствай
чо́рстваю
чо́рствым чо́рствымі
М. чо́рствым чо́рствай чо́рствым чо́рствых

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чо́рствы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і чэрствы. [Паўлюк] цяпер ішоў дадому, жаваў чорствую скарынку хлеба і думаў. Колас. Я ведаў, што ты — пацалунак, Ты — дружба і радасць, Ты — чорствага хлеба скарынка І сок вінаграда. Танк. Са смакам дзеці хлеб той елі, Акрайцы чорствыя да крошкі; А бацька, успомніўшы ляцелі, Сяброў скалечаных, бамбёжкі, Гатоў быў рушыць зноў дарогай, Дзе кроў праліў, пазнаў шпіталі, Каб дзеці хлеба больш такога Ў жыцці сваім павек не зналі. Непачаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)