чо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чо́н чо́ны
Р. чо́на чо́наў
Д. чо́ну чо́нам
В. чо́н чо́ны
Т. чо́нам чо́намі
М. чо́не чо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чон м. (денежная единица) чон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чон (денежная единица) чон, род. чо́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)