чле́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чле́нны чле́нная чле́ннае чле́нныя
Р. чле́ннага чле́ннай
чле́ннае		 чле́ннага чле́нных
Д. чле́ннаму чле́ннай чле́ннаму чле́нным
В. чле́нны (неадуш.)
чле́ннага (адуш.)		 чле́нную чле́ннае чле́нныя (неадуш.)
чле́нных (адуш.)
Т. чле́нным чле́ннай
чле́ннаю		 чле́нным чле́ннымі
М. чле́нным чле́ннай чле́нным чле́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чле́нны чле́нный;

~нныя фо́рмы — грам. чле́нные фо́рмы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чле́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да члена (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

член, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Асоба (а таксама краіна, арганізацыя), якая ўваходзіць у склад якога-н. саюза, аб’яднання, групы, таварыства.

Правадзейны ч.

Нацыянальнай акадэміі навук.

Ч.

Арганізацыі Аб’яднаных Нацый.

2. Адна з састаўных частак якога-н. цэлага.

Ч. прапорцыі (спец.). Ч. сказа.

3. Частка цела чалавека або жывёлы (часцей пра канечнасці).

4. Тое, што і артыкль (спец.).

Азначальны ч. (напр., у нямецкай мове — der, die, das).

|| прым. чле́нскі, -ая, -ае (да 1 знач.) і чле́нны, -ая, -ае (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чле́нный чле́нны;

чле́нные фо́рмы грам. чле́нныя фо́рмы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)