чинш эк., ист. чынш, род. чы́ншу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чынш, род. чы́ншу м., ист.

1. (сбор с крепостных крестьян) обро́к;

2. (взнос арендатора) чинш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)