часо́ва нареч. вре́менно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

часова, сезонна, пакуль □ на час, да пары, да пары да часу

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

вре́менно нареч. часо́ва, да ча́су;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

месцапрабыва́нне, -я, н. (афіц.).

Месца, у якім хто-н. часова знаходзіцца або пастаянна жыве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фастры́га, -і, ДМ -ры́зе, ж.

Шво вялікімі шыўкамі, якім часова папярэдне сшываецца што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адыхо́днік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Селянін, які часова сыходзіў з вёскі на сезонныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

врид (вре́менно исполня́ющий до́лжность) чва (часо́ва выко́нваючы абавя́зкі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. замясціць.

2. каго (што). Часова выконваць чые-н. абавязкі.

З. загадчыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кватарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак. (разм.).

1. Часова жыць у каго-н., наймаючы кватэру.

2. Размяшчацца на пастой (пра войска).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ужыві́ць, -ыўлю́, -ы́віш, -ы́віць; -ы́ўлены; зак., што (спец.).

Змясціць унутр жывога арганізма часова ці для прыжыўлення.

|| незак. ужыўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)