часно́чніца
‘жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
часно́чніца |
часно́чніцы |
| Р. |
часно́чніцы |
часно́чніц |
| Д. |
часно́чніцы |
часно́чніцам |
| В. |
часно́чніцу |
часно́чніц |
| Т. |
часно́чніцай часно́чніцаю |
часно́чніцамі |
| М. |
часно́чніцы |
часно́чніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
часно́чніца
‘ступка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
часно́чніца |
часно́чніцы |
| Р. |
часно́чніцы |
часно́чніц |
| Д. |
часно́чніцы |
часно́чніцам |
| В. |
часно́чніцу |
часно́чніцы |
| Т. |
часно́чніцай часно́чніцаю |
часно́чніцамі |
| М. |
часно́чніцы |
часно́чніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
часно́чніца, ‑ы, ж.
Земнаводная жывёліна, падобная да рапухі ці жабы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чесно́чница ж.
1. зоол. часно́чніца, -цы ж.;
2. бот. часно́чнік, -ку м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)