часно́чніца

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. часно́чніца часно́чніцы
Р. часно́чніцы часно́чніц
Д. часно́чніцы часно́чніцам
В. часно́чніцу часно́чніц
Т. часно́чніцай
часно́чніцаю
часно́чніцамі
М. часно́чніцы часно́чніцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

часно́чніца

‘ступка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. часно́чніца часно́чніцы
Р. часно́чніцы часно́чніц
Д. часно́чніцы часно́чніцам
В. часно́чніцу часно́чніцы
Т. часно́чніцай
часно́чніцаю
часно́чніцамі
М. часно́чніцы часно́чніцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

часно́чніца, ‑ы, ж.

Земнаводная жывёліна, падобная да рапухі ці жабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чесно́чница ж.

1. зоол. часно́чніца, -цы ж.;

2. бот. часно́чнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)