часасло́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. часасло́ў часасло́вы
Р. часасло́ва часасло́ваў
Д. часасло́ву часасло́вам
В. часасло́ў часасло́вы
Т. часасло́вам часасло́вамі
М. часасло́ве часасло́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

часасло́ў, -ло́ва м., церк. часосло́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

часасло́ў, ‑лова, м.

Праваслаўная царкоўная кніга з тэкстамі для штодзённых песнапенняў або службаў (у мінулым па гэтай кнізе вучылі і грамаце). У Рагазіне калі што і можна было дапасці пачытаць, дык хіба толькі біблію або часаслоў. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часосло́в церк. часасло́ў, -ло́ва м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)