чарцянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. чарцянё́ чарцяня́ты
Р. чарцяня́ці чарцяня́т
Д. чарцяня́ці чарцяня́там
В. чарцянё́ чарцяня́т
Т. чарцянё́м чарцяня́тамі
М. чарцяня́ці чарцяня́тах

Іншыя варыянты: чарцяня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чарцяня́ і чарцянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

1. Паводле народнай міфалогіі: дзіцяня чорта; маленькі чорт.

2. перан. Пра гарэзлівае, свавольнае дзіця (разм.).

|| прым. чарцяня́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарцянё ср., см. чарцяня́

чарцяня́ и чарцянё, -ня́ці ср. чертёнок м., дьяволёнок м., бесёнок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарцяня́ і чарцянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

1. Паводле народнай міфалогіі — дзіцяня чорта; маленькі чорт. Разявілі чарцяняты раты. Паглядзеў дзед і ўбачыў у аднаго з іх у роце недаедзены праснак. Якімовіч.

2. перан. Разм. Пра гарэзлівае, свавольнае дзіця. — Ідзі гуляй, чарцянё ты маленькае, — усміхнуўся старэйшы брат. Ваданосаў. З крутога адхону з’язджаюць у роў на лыжах хлапчукі. Кідаюцца, чарцяняты, як у бездань. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарцяня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. чарцяня́ чарцяня́ты
Р. чарцяня́ці чарцяня́т
Д. чарцяня́ці чарцяня́там
В. чарцяня́ чарцяня́т
Т. чарцянё́м чарцяня́тамі
М. чарцяня́ці чарцяня́тах

Іншыя варыянты: чарцянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дья́волёнок м., разг. чарцяня́ и чарцянё, -ня́ці ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чертёнок м., разг. чарцяня́ и чарцянё, -ня́ці ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бесёнок м., разг., в разн. знач. чарцяня́ и чарцянё, -ня́ці ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)