чаро́ціна, -ы, мн. -ы, -цін, ж. (разм.).

Тое, што і чараціна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чаро́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чаро́ціна чаро́ціны
Р. чаро́ціны чаро́цін
Д. чаро́ціне чаро́цінам
В. чаро́ціну чаро́ціны
Т. чаро́цінай
чаро́цінаю		 чаро́цінамі
М. чаро́ціне чаро́цінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чаро́ціна ж., разг., см. чараці́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чаро́ціна,

Разм. Тое, што і чараціна. На Тварыцкага .. [кравец] глянуў толькі тады, калі той вырваў чароціну, пачаў Зрабіць на кавалачкі і кідаць у спакойную плынь вады. Чорны. На чароцінах сядзелі стракозы з празрыстымі крыльцамі. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)