аўся́нка², -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Пеўчая птушка з атрада вераб’іных.

Чаротная а.

|| прым. аўся́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рапу́ха, -і, ДМ -пу́се, мн. -і, -пу́х, ж.

Палявая жывёліна сямейства бясхвостых земнаводных, падобная на жабу, з бугрыстай скурай шэрага або зялёнага колеру.

Шэрая р.

Чаротная р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чаро́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чаро́тны чаро́тная чаро́тнае чаро́тныя
Р. чаро́тнага чаро́тнай
чаро́тнае		 чаро́тнага чаро́тных
Д. чаро́тнаму чаро́тнай чаро́тнаму чаро́тным
В. чаро́тны (неадуш.)
чаро́тнага (адуш.)		 чаро́тную чаро́тнае чаро́тныя (неадуш.)
чаро́тных (адуш.)
Т. чаро́тным чаро́тнай
чаро́тнаю		 чаро́тным чаро́тнымі
М. чаро́тным чаро́тнай чаро́тным чаро́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аўся́нка ​1, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Аўсяныя крупы. // Каша з такіх круп. // Мука з аўса.

аўся́нка ​2, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Пеўчая птушка з атрада вераб’іных, якая корміцца пераважна насеннем раслін. Садовая аўсянка. Чаротная аўсянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)