чарнаво́кі, -ая, -ае.

3 чорнымі вачамі.

Ч. хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Чарнаво́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чарнаво́кі
Р. Чарнаво́каў
Д. Чарнаво́кам
В. Чарнаво́кі
Т. Чарнаво́камі
М. Чарнаво́ках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чарнаво́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарнаво́кі чарнаво́кая чарнаво́кае чарнаво́кія
Р. чарнаво́кага чарнаво́кай
чарнаво́кае		 чарнаво́кага чарнаво́кіх
Д. чарнаво́каму чарнаво́кай чарнаво́каму чарнаво́кім
В. чарнаво́кі (неадуш.)
чарнаво́кага (адуш.)		 чарнаво́кую чарнаво́кае чарнаво́кія (неадуш.)
чарнаво́кіх (адуш.)
Т. чарнаво́кім чарнаво́кай
чарнаво́каю		 чарнаво́кім чарнаво́кімі
М. чарнаво́кім чарнаво́кай чарнаво́кім чарнаво́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чарнаво́кі черногла́зый, черноо́кий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарнаво́кі, ‑ая, ‑ае.

У якога чорныя, цёмныя вочы. Лабановічу падабалася прыгожанькая, крыху сарамяжлівая, чарнавокая Лідачка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

черногла́зый чарнаво́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

черноо́кий поэз. чарнаво́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Відавокі ’відушчы’ (КТС). Новаўтварэнне па ўзору чарнавокі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тупата́ць, ‑пачу, ‑почаш, ‑поча; незак.

Разм. Тое, што і тупацець. Чарнавокі бутуз-важак, схамянуўшыся і ўжо не азіраючыся на Дар’ю Сяргееўну, зухавата тупоча ножкамі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыганчу́к, ‑а, м.

1. Хлопец або падлетак цыганскага паходжання.

2. Смуглы, падобны на цыгана. Іван — вясёлы. Дый прыгожы, як цыганчук які, кучаравы і чарнавокі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)