чарке́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарке́скі чарке́ская чарке́скае чарке́скія
Р. чарке́скага чарке́скай чарке́скага чарке́скіх
Д. чарке́скаму чарке́скай чарке́скаму чарке́скім
В. чарке́скі
чарке́скага		 чарке́скую чарке́скае чарке́скія
Т. чарке́скім чарке́скай
чарке́скаю		 чарке́скім чарке́скімі
М. чарке́скім чарке́скай чарке́скім чарке́скіх

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чарке́сы, -аў, адз. -ке́с, -а, м.

Народ, які жыве ў Карачаева-Чаркескай Рэспубліцы, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. чарке́шанка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. чарке́скі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарке́ска

‘адзенне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чарке́ска чарке́скі
Р. чарке́скі чарке́сак
Д. чарке́сцы чарке́скам
В. чарке́ску чарке́скі
Т. чарке́скай
чарке́скаю		 чарке́скамі
М. чарке́сцы чарке́сках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

черке́сский чарке́скі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чо́ха, ‑і, ДМ чосе, ж.

Верхняе мужчынскае адзенне каўказцаў, падобнае да чаркескі, але са стаячым каўняром і рукавамі да локця. Сагнуўся нават рог аленя, Дзе чохі доўгія вісяць. Усё сышлося пакаленне Шалеў ў войска выпраўляць. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)