чарвябо́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чарвябо́й
Р. чарвябо́ю
Д. чарвябо́ю
В. чарвябо́й
Т. чарвябо́ем
М. чарвябо́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чарвябо́й, -бо́ю м., сад. червобо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарвябо́й, ‑ю, м.

Тое, што сапсавана лічынкамі насякомых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

червобо́й чарвябо́й, -бо́ю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)